สาเหตุของทุกข์ทางใจ

สาเหตุของทุกข์ทางใจ  มาจากความโกรธ  ความโลภ  ความหลง และ  ความอยากได้อารมณ์อันน่ารักใคร่  ความอยากเป็นนั้นเป็นนี่  ความอยากไม่เป็นนั้น  ไม่เป็นนี่

ส่วน ความอยากได้อารมณ์อันน่ารักใคร่  ความอยากเป็นนั้นเป็นนี่  ความอยากไม่เป็นนั้น  ไม่เป็นนี่ อย่างนี้เรียกว่า ตัณหา  เมื่อมีตัณหาเกิดขึ้น  ก็มีอุปาทาน   อุปาทานคือ ความยึดมั่นถือมั่น   มีความยึดมั่นในอะไร  ก็มีความยึดมั่นในกาม  ความยึดมั่นในความเห็นผิด  ความยึดมั่นในข้อปฏิบัติที่ผิด  ความยึดมั่นในความเป็นตัวตน

เราจะเห็นว่า  ตัณหาพาใจให้ทุกข์  เมื่อพอใจ  ชอบใจก็อยากได้  บางคนอยากได้ยศ  อยากได้ตำแหน่ง ชื่อเสียง  บางคนอยากจะได้สิ่งนั้นสิ่งนี้  อยากเป็นนั่นเป็นนี่   ในระหว่างที่อยากจะได้นี่ก็ทุกข์แล้ว  แล้วก็ต้องดิ้นรนใฝ่หา  จิตใจกระสับกระส่ายอยากให้ได้มาตามต้องการ  ครั้นได้มาแล้วก็ดูเหมือนกับว่ามีความสุข  ก็สุขไปได้พักหนึ่ง  เดี๋ยวก็ทุกข์อีกแล้ว  อยากได้อีกไม่มีที่สิ้นสุด  พอได้มาก็เกรงว่าสิ่งนั้นจะเปลี่ยนแปลงไป  จะหายไป  ยศที่ได้มาก็กลัวจะเสื่อมไป   ชื่อเสียงที่มีก็กลัวจะหมดไป  ตำแหน่งหน้าที่การงานก็กลัวจะหลุดไป  

ชีวิตมนุษย์  เป็นอย่างนี้วันแล้ววันเล่า  บางคนตายไปแล้วก็ยังไม่รู้สึกตื่น  บางคนก็กำลังตื่น  บางคนแก่แล้วพึ่งตื่น บางคนก็ยังหาตนเองไม่พบว่าต้องการอะไร  คุณละ  มีสิ่งเหล่านี้อยู่หรือไม่  หากมีหาทางตนเองให้พบ 

ลองพาใจตนเองมาศึกษาธรรมะ  ฝึกปฏิบัติธรรมดูซิแล้วคุณจะรู้ว่าชีวิตนี้น้อยนัก  ชีวิตของคุณมีคุณค่ามากแค่ใหน  อย่างปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป  หันมาแวะหาธรรมบ้าง  โลกบ้างผสมกันไป  อย่างไปแต่ทางโลกอย่างเดียว  เดี๋ยวถึงเวลาตายขึ้นมาจะไม่มีที่ไป  หากคุณมีธรรมะคุณจะมีที่ไป  จะไม่ยึดถือกับอะไรทั้งนั้น  คุณจะปล่อยวางเรื่องทุกข์ได้

บทความเพิ่มเติม
ความทุกข์ทางกาย (Suffering physically)
วิธีระงับความโกรธให้อยู่มัด
วิธีเอาชนะความเกียจชัง