หน้าที่ของพระภิกษุ

หน้าที่ของพระภิกษุ ก็คือ ทำตนเองให้หลุดพ้นจากอาสวะกิเลส เมื่อตนเองหลุดพ้นจากอาสวะกิเลส กลายเป็นพระอรหันต์ และก็มีหน้าที่ช่วยเหลือหรือเป็นที่พึ่งให้เราซึ่งเป็นปุถุชนที่หนาไปด้วยกิเลส คือ  รัก โลภ โกรธ หลง ลดน้อยลงหรือหมดไปจากใจเช่นกัน....

จากทุกวันนี้จะเห็นว่า พระภิกษุบางรูปทำหน้าที่ของพระภิกษุไม่เหมาะสมกับการได้ถือบวช  ซึ่งพระท่านผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบท่านกล่าวเอาไว้ว่า พระภิกษุที่ไม่ทำตามหน้าที่ของตนถือว่า ซื้อนรกให้ตนเอง พระท่านบอกว่า พระสมัยนี้เตรียมตัวลงนรกเยอะมากว่าไปนิพพาน....

ทีนี้เราเป็นปุถุชนที่ไม่รู้ก็อย่าได้ไปตำหนิท่านเด็จขาด พระว่าท่านทำบาปเอง ท่านก็รับไปเอง พระนี่ถ้าตกนรกนี้ถือว่าตกนานกว่าเราที่เป็นปุถุชนมากนัก พระหลอกลวงชาวบ้าน หากินกับผ้าเหลืองทำให้ศาสนาเสื่อมเสีย....อันนี้ตกนรกยาวนานมากๆ พระพุทธเจ้ามาตรัส 2-3 องค์ก็ยังไม่พ้น...

แล้วอีกอย่างหากเราไปตำหนิกรรมของผู้อื่น ก็เท่ากับว่าเราเป็นผู้ร่วมขบวนการด้วย เราก็มีส่วนได้ส่วนเสียด้วย อย่างเช่น มีพระองค์ท่านเล่าให้ฟังว่า เหตุที่ทำให้พระอริยเจ้าตกเครื่องบินตายพร้อมกัน 5 องค์ ก็เหตุที่เมื่อชาติก่อน 1 ในห้าองค์ เห็นลังนกเข้าก็เลยจะเอาไข่ไปกิน แต่ว่าในรังนกไม่มีไข่ มีลูกนก 3 ตัว  เมื่อรังตกมา ลูกนกก็ตาย พร้อมกัน สามตัว และมีหญิงสาวคนหนึ่งที่เป็นน้องสาวของพระทั้ง 5  ก็มายืนเชียร์ เอาใจช่วยให้รังนกตกลงมา

ผลปรากฏว่า มาชาตินี้ทำให้ท่านทั้ง 5 องค์ ตกเครื่องบิน พร้อมกับคุณหญิงคนหนึ่งพึ่งกลับมาจากทำบุญ (เมื่อชาติก่อนคุณหญิงคนนี้เคยเป็นน้อยสาวของพระ 1 ในห้าองค์ เมื่อชาติที่แล้ว ที่เป็นคนคอยยืนเชียร์ให้รังนกตกมา) ทำให้ตายร่วมกัน นี่แหละคือผลแห่งการ ร่วมยินดีในกรรมของผู้อื่น เราก็จะได้รับเช่นกัน เราจึงควรหันมายินดีในกรรมดี หรือการทำความดีของผู้อื่นดีกว่า เพราะเราก็จะได้รับส่วนนั้นด้วย...