คนไร้ปัญญาเป็นเช่นไร

ดอกบัว

คนไร้ปัญญาก็คือคนที่มองไม่เห็นความตาย  หมายความว่า  เห็นคนอื่นเขาตายกันทุกวัน  สัตว์ตายทุกวัน  มีบัตรเชิญให้ไปงานศพนับครั้งไม่ถ้วน....คนรถคว่ำตาย...รถประสบอุบัติเหตุตาย...รถไฟตกลางคนตาย.....ภัยธรรมชาติอย่างเช่นสินามิ...ทำให้มีคนเป็นแสน ลมพายุพัดถล่มตาย....โรคระบาด.....น้ำท่วม...ไฟไหม้....สังครามกลางเมือง....หนาวเกิดไปก็ตาย...ร้อนเกินไปก็ตาย....

รวมความว่ารอบตัวเรามีแต่คนตาย สัตว์ตาย  จนนับไม่ถ้วนในแต่ละวัน...คนไร้ปัญญาจะไม่คิดว่าตนเองจะตาย....ตัวอย่างมีให้เห็นอยู่รอบตัว....แต่กับชล่าใจไม่คิดว่าตนเองจะตาย...ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามกาลเวลา.....โดยมองไม่เห็นว่าความตามคืบคลานเข้ามาหาเราทุกทิวาราตรี.....รวมทั้งเจ้ากรรมนายเวรจ้องจะเอาชีวิต....สัตว์นรก เปรต อสูรกาย พร้อมที่จะอยากมาเกิดมากมาย...เพราะที่เมื่องนั้นมีแต่ความทุกข์ทรมาน......แต่คนที่เกิดมาเป็นมนุษย์มักมองไม่เห็นคุณค่าของตัวเองปล่อยเวลาให้เลยไป...โดยมองไม่คุณค่าของเวลาและตัวเอง

เมื่อคนไร้ปัญญามองไม่เห็นว่าตนเองจะตาย...ก็ใช้ชีวิตโดยความประมาท....และเริ่มทำผิดศีลธรรมอันดีงาม....ไม่สมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์....เพราะมนุษย์เขาเรียกว่าคนมีใจสูง.....คนที่มีศีล 5 เป็นประจำจิต....อย่าลืมนะค่ะว่าคนที่จะเกิดมาเป็นมนุษยได้ต้องเคยรักษาศีล 5 มาถึงจะมาเกิดเป็นมนุษย์ได้....หากไม่รักษามาในอดีตจะมาเกิดเป็นมนุษย์ไม่ได้....

เพราะฉะนั้นคนมีปัญญาจะเริ่มรักษาศีล 5  เพื่อรักษาความเป็นมนุษย์ต่อไป.....เมื่อไม่อยากเป็นมนุษย์ก็จะไม่รักษาศีล 5 ....เพราะถ้าคลาดจากชาตินี้รับรอง...พระพุทธเจ้าเกิดมาอีกคน....ก็ยังไม่ได้เกิดเป็นมนุษย์......จะไปเกิดตามกรรมที่เราได้สร้างขึ้น...หากฆ่ามด...ฆ่ายุง จำนวนเท่าใด....ก็ไปเกิดตามจำนวนที่เราฆ่า...หากการฆ่าเกิดจากความตั้งใจบาปก็จะยิ่งรุนแรงอีกเป็นเท่าตัว.....

ถ้าหากไม่อยากเป็นคนไร้ปัญญา ก็ให้มองความตายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต...เพราะอะไร...การระลึกนึกถึงความตายเป็นกรรมฐานกองหนึ่งใน 40 กอง.....คนที่ระลึกนึกความตายอยู่เสมอเขาจะรีบทำสิ่งที่ไม่ได้ทำให้สำเร็จ.....ขอให้ทุกคนนึกถึงความตายไว้เสมอ....จะได้ปลงกับชีวิต...ใช้ชีวิตให้มีคุณค่าต่อตัวเอง  และคนอื่นให้มากที่สุด.....เพราะชีวิตหลังความตายน่ากลัวสำหรับคนไร้ปัญญา...ชีวิตหลังความตามไม่น่ากลัวสำหรับคนมีปัญญา.....