ความทุกข์ ที่เกิดจากความโลภ

ทุกวันนี้ความทุกข์ที่เราได้รับกันอยู่นี้ก็เกิดจากความโลภทั้งนั้น  บางคนก็ยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าตนเอง  มีความโลภ  หรือความโลภเข้าครอบงำ.....ความโลภ  คือ  ความหวงต้องการไว้เป็นสมบัติของตัวเอง  ความโลภตัวนี้เป็นสิ่งที่เกาะใจให้ยึดถือ  เมื่อมีใคร  หรือสิ่งหนึ่งสิ่งใดมาแย่ง  มาแยกออกไป  อารมณ์ยึดจะเกิดเป็นโกรธ  ความโลภคืออารมณ์ที่ไม่รู้จักพอ...

คนเราถ้าพอเพียงเหมือนที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท่านกล่าวไว้...โลกใบนี้ก็คงหน้าอยู่กว่านี้...นี้อะไรความโลภเข้าครอบงำแทบทุกคน....แม้แต่ต้นไม้ใบหญ้าภูเขา...ทั้งหลายก็ถูกกัดกินจนหมด.....เพราะความไม่รู้จักพอของเราเองทำให้เราต้องวิ่งตามกระแสแห่งยุคสมัยใหม่....โลกที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยี...อะไรใหม่ๆ  ออกมาก็วิ่งแห่ไปตามเทรนเขาเสียหมด....บางคนอยากได้มาก...ก็จำเป็นไปต้องกู้หนียืมสินเขามา...สุดท้ายก็เป็นหนี้เป็นสิน....บางคนอยากได้ก็ต้องยอมทำทุกทางเพื่อให้ได้มาแม้จะทำผิดก็ยอมทำ....เพราะความโลภตัวเดียว...ความไม่รู้จักพอดี....

ความทุกข์ที่เกิดจากความโลภ....ทำให้เราต้องดิ้นรนไม่รู้หยุดจักหย่อน....ถ้าเราทำความโลภของเราให้ลดน้อยถอยลงบ้าง ก็คงจะเป็นการดีไม่ใช่น้อย....ภูเขาต้นไม้จะได้คงอยู่กับพวกเราไปนานๆ  ตราบเท่านาน....อะไรที่เกินความจำเป็นไม่ต้องซื้อไม่ต้องหามาให้มันสิ้นเปลือง....เพราะเราได้มาสิ่งหนึ่งมา....อีกสิ่งหนึ่งจะหายไป อย่างเช่น  เราได้กระดาษมา  แต่เราเสียต้นไม้ไป....