มูลเหตุแห่งความเสื่อมของมนุษยชาติ

มูลเหตุแห่งความเสื่อมของมนุษยชาติ

.....1.สนใจแต่สร้างบ้าน สร้างเรือน สร้างครอบครัว สร้างลูก

.....2.สนใจแต่การทำงานจนเกินไป  โดยหารู้ไม่ว่าการทำงานเพื่อให้ได้เงินมามากมาย ทางธรรมนั้นบอกว่าเป็นสิ่งไร้สาระหาแก่นสารอะไรไม่ได้  เพราะเมื่อคุณตายไปคุณก็เอาอะไรไปไม่ได้เลย นอกจากบุญและก็บาป

.....3.เป็นคนชอบคุย หรือ สนทนา มากจนเกินเหตุ  เพราะการคุย คือ การเพ้อเจ้อ หรือ ฟุ้งซ้าน เพราะคนที่ชอบคุย มักจะโยงใยถึงคนที่ 3 และ 4....เสมอ ทำให้คนที่ชอบคุยไปปรามาสผู้อื่นเสมอๆ  ทำให้ตนเองผิดศีลอยู่ตลอดเวลา คำพูดแต่คำนอกจากจะใช้พลังในร่างกายไปในทางที่ผิดแล้ว ยังส่งผลกระทบต่อร่างกาย  สะสมเป็นโทษแก่ตัวเราทั้งสิ้น  พระสงฆ์ท่านที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบท่านจะไม่ค่อยสนทนากับใคร เพราะต้องสำรวมระวังคำพูดของตนเอง ไม่ให้ล่วงเกินใคร จะทำให้มีบาปติดตัว ...คนชอบคุยมาก จะมีแต่เสื่อมกับเสื่อมอย่างเดียวหาความเจริญไม่ได้  เมื่อพูดน้อย จิตจะไม่หยาบ ใจจะละเอียด  หากพูดแล้วทำให้ใจผ่องใส ยกใจผู้พูดและผู้ฟังให้สูงขึ้น ควรพูดได้ตามปกติ แต่ถ้าพูดแล้วร้อนใจ ไม่เกิดประโยชน์กับใคร อย่างนี้ควรงดเว้น ดังสุภาษิตคำพังเพยที่ว่า “พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง” เหมือนดังเรื่องของพระอรหันตเถระชื่อพระคังคาตีริยะ ท่านเป็นตัวอย่างของผู้ที่สำรวมระวังคำพูดได้เป็นอย่างดี จนทำให้ท่านได้บรรลุเป้าหมายของการบวช และเรื่องราวของท่าน จะทำให้เราได้รู้ว่าการสำรวมระวังคำพูด มีผลต่อการปฏิบัติธรรมมากเพียงใด

.....4. เป็นคนที่ชอบนอนมากเกินไป  การนอนมากเกินไปก็ทำให้เราอ่อนเพลียได้เหมือนกัน  คนที่โชคดีเขาจะตื่นแต่เช้ามาทำบุญใส่บาตร ทำมงคลให้เกิดขึ้นแก่ตนเอง มัวแต่นอน ก็มีแต่เสื่อมลงเท่านั้นเอง ในมงคลชีวิตได้กล่าวไว้ว่า  อย่านอนตื่นสาย  อย่าอายทำกิน อย่ามิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา....

.....5.เป็นคนที่ชอบจับกลุ่มคลุกคลีกัน  สมัยนี้วัยรุ่นจับกลุ่มกันเมื่อไร ก็ตีกัน มั่วสุม ดื่มเหล่าเมายา เสพกาม ทำผิดศีลธรรมจนเกลื่อนเมือง  มีแต่เสื่อมกับเสื่อมอย่างเดียว อย่างนี้ไม่ให้สวรรค์ลงโทษได้อย่างไร ..สมควรแก่เหตุแล้ว

.....6. เป็นคนที่ไม่ค่อยควบคุม  หู  ตา  จมูก  ลิ้น  กาย ใจ ให้อยู่ในความสงบ  พร้อมจะพาตัวเองไปหาสิ่งที่พอใจ และไม่พอใจอยู่ร่ำไป  คิดถึงแต่อดีตเมื่อมันผ่านไป  คิดถึงแต่อนาคตที่ยังมาไม่ถึง หวนละห้อยจนกินเวลาอันมีค่าแต่ละวินาทีให้ผ่านเลยไปอย่างไร้ประโยชน์  กว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไป อย่างนี้มีแต่จะทำให้จิตวิญญาณของเราเสื่อมอย่างเดียว

.....7. กินเยอะ  เดียวนี้มนุษย์โลก บริโภค ทรัพยากรธรรมชาติไปจนเกือบหมดโลก พระท่านบอกว่าให้กินแต่น้อยพออิ่ม ให้มีความประมาณในการบริโภค คนสมัยนี้อ้วนลงพุง พออ้วนก็อยากผอม เสียเงินเสียทองไปกับการลดน้ำหนักอีก นอกจากเกิดโรคมาก ยังทำให้ชีวิตสั้นอีก มีแต่เสื่อมกับเสื่อม

.....8. ชอบสบาย จนเกินไป  เวลาไปบวชเขาก็ให้นอนกับเสือเท่านั้น ไม่ต้องเสียเงินเสียทอง หาแต่สิ่งที่จะทำให้ตนเองสบาย สุดท้ายเราก็ต้องทำงานหนัก เพื่อให้ได้เงินมา ซื้อของปนเปอตนเองจนเกิดพอดี  มีแต่เสื่อมกับเสื่อม

.....9.เป็นคนเกลียจคร้าน  ชอบทำอะไรพลัดวันประกันพรุ่งตลอดเวลา จะหาความเจริญได้อย่างไร...เมื่ออะไรมันก็เสื่อมลง  ที่นี้โลกนี้ ก็เต็มไปด้วย  "แดนแห่ง ความทุกข์"  เมื่อรู้แล้วว่ามูลเหตุแห่งความเสื่อมของมนุษยชาติเกิดจากอะไร.....ก็ให้เริ่มเรียนรู้การให้อภัยตนเอง เพื่อเริ่มต้นไหม่ ให้เดินทางในแนวที่ถูกต้อง