เมื่อเป็นทุกข์กับสิ่งใด บางครั้งน้ำตาก็เป็นเพื่อนชั้นดี ไม่ว่าเราจะเจ็บจะแค้นต่อสิ่งใดที่มากระทบเรา
ไม่ว่ามันจะเจ็บปวดและทุกข์ทรมานสักปานใด จงเสียใจให้พอ ในระหว่างที่เราเสียใจ เราอย่าจบกับความเสียใจเพียงอย่างเดียวนึกถึงสิ่งที่ดีๆ
ที่เราเคยทำไว้บ้าง มันจะเป็นแรงผลักดันให้เราสู้ต่อไป เราจะได้นึกทบทวนสิ่งที่พลาด
แล้วมาเริ่มต้นได้ใหม่อย่ายอมแพ้กับอุปสรรคที่มาขวางกันเรา
ถ้าจะกล่าวถึงทางพ้นทุกข์ ไม่มีหรอกในโลกนี้
เพราะมนุษย์เกิดมาเพื่อจะทุกข์จนวันตาย ที่ว่าทุกข์จนวันตาย ก็อย่างเช่น เมื่อเราเกิดมาไม่ได้กินนมแม่
ร้องไห้หิวนม ตรงนี้ก็ทุกข์ ทุกข์เพราะหิว ขับถ่าย ร้อน หนาว ทุกข์เพราะเป็นหนี้
ทุกข์เพราะอกหัก ทุกข์เพราะงานไม่สมหวัง นี้เป็นทุกข์ทั้งนั้น บางคนก็มองข้ามไปว่ามันไม่ใช้ทุกข์
เพราะเมื่อคุณหายทุกข์ คุณก็ไม่จำความทุกข์ที่เคยได้รับมา
เพราะไม่รู้ว่าชาติหน้าหรือชาติไหนเราจะต้องมาทุกข์แบบนี้อีก.....
แต่พระพุทธเจ้าท่านก็ได้ชี้ทางพ้นทุกข์ให้กับพวกเรา
โดยการต้องเป็นพระอรหันต์เท่านั้นเราถึงจะไม่ต้องมาเกิดให้ตัวเองต้องเป็นทุกข์อีก
ไม่ต้องร้องไห้ ไม่ต้องเสีย ไม่ต้องลำบากอีก แต่คนเราก็มองข้ามทางที่พระพุทธเจ้าท่านได้ตรัสไว้....หลงว่าโลกมนุษย์เป็นเมืองที่แสนสุข
หากคุณอยากพ้นทุกข์จริงๆ ขั้นแรกเหลังจากการให้ทานแล้วตั้งความปรารถนาของคุณคือต้องการนิพพานเท่านั้น
ขั้นที่สองถือศีล 5 เมื่อเป็นฆราวาส ขั้นที่สามทำสมาธิให้ได้ทุกวัน .....เมื่อมีทุกข์เข้ามาเราจะรับมือมันได้ทันและสามารถแก้ไขปัญหาได้ทัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
มาคุณกัน