ความทุกข์ที่เกิดจากความหิว
อันนี้ทุกคนบนโลกนี้ หรือ
ไม่เว้นแม้กระทั่งสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่
ก็ต้องประสพพบเจอกันทั้งนั้น...ที่พวกเราต้องวิ่งวุ่นในการทำงาน
เพื่อให้ได้เงินมา...เพื่อให้ได้เงินมาซื้ออาหาร...เพื่อให้ท้องอิ่ม...เพื่อบำรุงร่างกายนี้ให้คงอยู่...เพื่อให้คลายความทุกข์ที่เกิดจากความหิว...ถ้าวันใหนไม่ได้กิน
หรือ แม้แต่มื้อเดียวไม่ได้กินก็แทบแย่...ถ้าหาว่าเราไม่ต้องหาอาหาร ไม่ต้องกินไม่ต้องดื่ม ไม่ต้องทำงาน ไม่ต้องเหนื่อย
มันก็คงจะดีไม่ใช่น้อย....แต่ความเป็นจริงหาไม่ได้จากโลกนี้.....แต่หาได้จากโลกของเทวดา พรหม และนิพพาน....ไม้ต้องดิ้นรนเสวยแต่ความสุข...ไม่ต้องทำมาหากิน ไม่ต้องเหนื่อย..ไมต้องร้อน ไม่ต้องหนาว
ไม่ต้องเย็น..ไม่ต้องอาบน้ำ...ที่สำคัญไม่ต้องหิว...มีอารมณ์เดียวคือความสุข
พระท่านบอกไว้ว่า เกิดเป็นเทวดาหางแถว
ดีกว่าเป็นมนุษย์หัวแถว...เพราะอะไรเพราะมนุษย์ไม่ว่าจะรวยล้นฟ้า
ก็ต้องเจอกับความทุกข์อยู่ดี
ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ที่เกิดจากความหิวเจอเหมือนกัน...กับคนจน....ทกข์เพราะความเจ็บป่วย...ทุกข์ที่เกิดจากการพลัดพลาด จากของรักเป็นต้น.....คนเราเกิดเป็นมนุษย์ถือได้ความทุกข์อยู่รายล้อมรอบตัวเรา
หรือจะเรียกว่าเป็นแดนแห่งความทุกข์....
เราจะไม่มีความทุกข์ที่เกิดจากความหิวได้ก็ต้องบำเพ็ญตนสร้างสมความดี
เริ่มต้นจากการให้ทาน รักษาศีล 5 เจริญสมาธิให้เกิดปัญญา..ให้รู้เท่าทันความเป็นจริงของโลกใบนี้จะได้ไม่ต้องทุกข์เพราะเกิดจากความหิวอีก...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
มาคุณกัน