บุญคุณของพ่อแม่

บุญคุณของพ่อแม่มีมาก แต่ถ้าใครนึกไม่ออกผู้เขียนจะไล่ให้ว่ามีอะไรบ้าง จะได้นึกออก และเราจะไม่ลืมบุญคุณของพ่อแม่ตลอดกาลเลย....

เริ่มตั้งแต่ ตั้งท้อง 1-9 เดือน ในเรื่องของอาหาร  อาหารบางอย่างต้องงดเพราะกินไม่ได้ เกิดอาการแพ้ขึ้นมาทันที จะกินอะไรก็ต้องคอยระวังว่าจะผลกระทบต่อลูกหรือเปล่า  หาวิธีการต่างๆ เพื่อจะทำให้ลูกปลอดภัย  เวลาจะเดิน จะวิ่งก็ต้องคอยระวังทุกย่างก้าว เพราะกลัวลูกจะเป็นอันตราย  ต้อยคอยหาตำรับตำรา มาดูแลตัวเองเพื่อให้ลูกแข็งแรงมีสุขภาพที่ดี  เกิดมาฉลาดหลักแหลม อะไรที่รัก อะไรที่ชอบก็ต้องงดทุกอย่างเพื่อลูกคนเดียว......

ขั้นที่สอง เมื่อตอนคลอด ความเจ็บปวดของแม่นี้โครตทรมานสุดๆ กว่าลูกจะออกมาได้เป็นตัวเป็นตน

ขั้นที่สาม เมื่อคลอดออกมาแล้ว เวลาแม่จะกินอะไร ก็ต้องคอยระวังว่าลูกจะเป็นอันตราย ต้องงดอาหารที่เผ็ด เปี้ยว ต้องคอยระวัง มด ยุง  ลิ้น  ไร ต่างๆ เพื่อไม่ให้ลูกของตนถูกกัด ต้อยคอยอดนอน  เมื่อลูกร้องก็ต้องตื่น ...ต้องคอยปรนิบัติผัดวี  ต้องคอยซักผ้าขี้ผ้าเหยี่ยวให้ลูก  ต้องดูแลทุกอย่างเพื่อให้ลูกสุขสบาย

ขั้นที่สี่ พอลูกเริ่มคลานได้ ต้องคอยระวังว่าลูก จะเป็นอันตรายกลัวคลานไปชนโน้นชนนี้ต้องคอยจับและเฝ้าดูตลอดเวลาไม่ให้คลาดสายตา.....

ขั้นที่ห้า พอเดินได้ 1-3ขวบ  ต้องคอยจับต้องคอยเดินตามอย่างไม่หยุดไม่หย่อนเพราะกลัวลูกจะเป็นอันตราย ต้อง

จะพูดได้ว่าพ่อแม่ ต้องคอยดูแลเราต้องเริ่มแรกตั้งแต่ตั้งท้อง จนกระทั่งส่งลูกเข้าโรงเรียนถึงค่อยเบาขึ้นมาได้  แต่พอลูกเข้าโรงเรียน ก็ต้องคอยมานั่งหาเงินให้ลูกใช้ ตั้งแต่ปฐมจนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย....นับว่าการเลี้ยงลูกแต่ละคนต้องใช้ทั้งแรงกายแรงใจ ต้องใช้ทั้งเงินทองมากมายยิ่งนัก....กว่าจะทำให้ลูกออกมาเป็นตัวเป็นตน.....จะนับได้พ่อแม่มีบุญคุณจนล้นพ้น หาอะไรเปรียบไม่ได้.....แล้วในฐานะเป็นลูกจะมีอะไรมาตอบแทนพ่อแม่ได้บ้าง...หรือ จะมีวิธีอะไรใช้หนี้ให้พ่อแม่