การระงับความหลง

อันดับแรก  ระงับความหลงด้วยการ เฉย หรือ วางเฉย ไม่แสดงอาการของความหลงออกมา เฉยไว้ อันดับแรกคือ ให้เราเฉยและมองดูอารมณ์คือความหลงที่มันร้อนอยู่ภายในกายใจ ให้เราจับอารมณ์ หรือ ความรู้สึกถึงความหลง มีลักษณะเป็นอย่างไร มันแน่น หรือ เป็นอย่างไร ให้พิจารณาดู พยายามรู้อารมณ์คือความหลง จับให้ได้  มีสติรู้บ้าง ไม่มีสติบ้าง อารมณ์คือความหลง ก็จะบรรเทาเบาบางลง เหมือนเรากำลังจ้องมองอะไรสักอย่าง เมื่อจ้องมากๆ อารมณ์ความหลง หรือ ความหลง มันจะอาย หรือหนี หรือไม่ก็หยุดอาการนั้นได้ทันท่วงที  เมื่ออารมณ์ คือความหลงหายแล้ว หรือ เมื่อถึงความเย็นของจิตแล้ว  ให้เรานำอารมณ์ความหลง มาใคร่ครวญ พิจารณาดู เมื่อมีสติเป็นสมาธิแล้ว เอาธรรมเข้าแก้ความหลง

1 ความทุกข์ที่เกิดจาก ความหลง หรือ ความเชื่ออะไรที่งมงาย  เป็นเพราะอะไร 

2 อนิจจังไม่เที่ยง 

3 อนัตตา ไม่สิ้นสุด ถ้าเราขืนทำเช่นนี้ต่อไปเราจะหาความสุขไม่ได้

4 ยกดูวาระกรรม  กรรมคือ การกระทำ หากมีความหลงมากๆ จะทำให้เราเกิดมีภพชาติถัดไป คือ ตายแล้วก็ยังจะต้องเกิดอีก หากเราหลงไปในทางที่ผิด หรือ มีความเชื่อทางที่ผิดต่อหลักศีลธรรม เราย่อมจะต้องเกิดมาใช้กรรมนั้นอย่างไม่จบสิ้น เรียกได้ว่า  ตายเกิด  ตายเกิด วนเวียน อยู่ในมนุษย์บ้าง เปรตบ้าง นรกบ้าง สัตว์บ้าง สวรรค์บ้าง อย่างนี้เรื่อยไป

5 ใช้คำถามตั้งต้น หากยังไม่หายหลง  เราหลงเพื่ออะไร  เรามาถูกทางหรือยัง  ถามคำถามเพื่อให้ได้คำตอบแล้วนำมาพิจารณาใคร่ครวญ หาเหตุผล จุดเริ่มต้น และจุดสิ้นสุด  หาธรรมะของพระพุทธเจ้าเข้าช่วย